840
من..پرم از نگفتن!

من... باز هم همان آواره ی شب های تهران... با همان زهرخندهای زجر آورش...اینبار به دنباله انتقام.

نمیدونم تلخی از ماست  از دورو بریاس حالا هر چی هست

انگار همه مون یه قلم قرمز ورداشتیم به بدترین شکل ممکن داریم آدمای اطرافمونو

خط میزنیم روشون ضربدر میزنیم

بعدم با یه خط همه ی ضربدر ها رو به هم وصل میکنیم میشه یه حصار مثل سیم خاردار

بین خودمونو بقیه خودمون و خودمون حتی...!



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

| |شیدا| |